Mardin Taş Evleri Ve Özellikleri

Mardin kenti, temel yapım malzemesi olarak kolay işlenebilen sarı kalker taşının kullanıldığı, çeşitli motiflerle bezenmiş geleneksel evleriyle de ünlüdür. Bölgedeki çok sayıda ocaktan çıkarılan sarı kalker taşı, yapı üretimine egemen olmuş; kapı, pencere, asma kat gibi zorunlu kullanımların dışında ahşap işçiliğine yer verilmemiştir.

Evleri, 4 m. yüksekliğe ulaşan duvarları çevirir ve sokaktan ayırır. Bu duvarlarla sert iklime karşı korunma sağlanır. Yazlık denilen iç avlu veya bahçede, eskiden ahır olarak kullanılan, günümüzde ise depo işlevi gören mekanlar yer alır. Eyvan, yazın yaşamın geçtiği bölümdür. Mimaride önemli bir yere sahip olan eyvan ve revak gibi yarı açık kısımlar, özellikle batı güneşine karşı gölgede kalacak biçimde yapılmıştır. Mardin evlerinin en önemli özelliği taş işçiliğidir. Kapı ve pencereleri, sütuncuklar, kemerler ve değişik motiflerle süslenmiştir. Merkez yerleşim, 1979 yılında kentsel SİT ilan edilmiştir.

Mimarlık harikası Mardin Evleri geleneksel yaşayışın birer simgesi adeta. Teraslanmalar ile birbirinin manzarasını kesmeyen evler kullanıcıların sosyalleşebilmeleri açısından da oldukça işlevsel. Yarı açık ve açık avlular, teraslar, geniş balkonlar, ocaklık ve asma kat gibi mekanların bir arada buluştuğu Mardin Evleri turizm anlamında da büyük bir potansiyele sahip. Bölgenin kullanılabilir malzemesi olarak çıkarılan kolay şekil verilebilen sarı kalker taşı oyma ve desen yapmaya müsait olduğu için dantel misali süslemelerle kaplı bir mimari ile karşılaşmaktayız burada.

Yüksek tavanlı evler kışın soğuk, yazın sıcak ikliminden korunmak amaçlı içe dönük olarak inşa edilmiştir. Tarihsel geleneği sürdürerek çağdaş mimarlıkla bütünleşen evler kullanıcı profiline göre şekillenmiş olup tepeden altın saçılmış gibi bir izlenim uyandırmaktadır. Özgün mimarlığın ön plana çıktığı bu yerleşimin tarihi M.Ö 4500 lere dayanmaktadır. Güneye yönlenen yapılar en iyi cepheyi ve verimli saatlerde güneşi içeri almayı hedeflemiştir.

Paylaşım Butonları
0040